5city Wiki
Advertisement
Sezon 2

Luena Petrovich - Dechart to postać, którą odgrywa Luenka.

Ogólny opis[]

Luena urodziła się w niewielkiej amerykańskiej miejscowości, w rodzinie białoruskich imigrantów zarobkowych. Nie ma rodzeństwa. W domu się nie przelewało, szczególnie od czasu, kiedy ojciec nadużywa alkoholu. Krzyki i wyzwiska były codziennością w tej rodzinie, jednak nigdy nie dochodziło do rękoczynów. Luena podczas kłótni często zamykała się w pokoju ze słuchawkami, by nie uczestniczyć sprzeczkach. Początkowo był to strach, że może stać się jej krzywda, lecz z biegiem lat stał się on lękiem, że w przyszłości może stać się taka jak oni. Starała się jak najmniej przebywać w domu. Wykorzystywała ten czas na jej ulubione hobby - czytanie książek, granie na gitarze i bieganie.

W czasach szkolnych była dobrą uczennicą. Ambitnie podchodziła do powierzonych zadań, zgłaszała się do konkursów i zajęć pozalekcyjnych. W liceum zainteresował się nią nauczyciel historii, który pod pretekstem dodatkowych zajęć zaczął ją podrywać, zauważyła w tym szansę na wykorzystanie jego i jego portfela. Wplątała się w romans, który trwał przez cały okres liceum. Po kilku tajnych spotkaniach pomyślała, że to dobry moment, żeby zadbać o siebie. Myślała o studiach artystycznych, dlatego też zaczęła brać od niego pieniądze. Pieniądze, które od niego otrzymywała poświęcała na próby regulowania długów rodziców. Powracający temat czesnego na studia pchnął ją do kolejnego kroku. Podczas ich spotkań ukradkiem podbierała mu pieniądze z portfela. Od drobnych, których brak trudno zauważyć, po całkiem spore kwoty, na które on z pewnością długo pracował. Myślała, że jest nietykalna. Myliła się i to bardzo. Jej kochanek oskarżył ją o kradzież i wypierał całej łączącej ich więzi. Społeczeństwo potępiło ich oboje – mężczyznę za romans z uczennicą, a Luenę za rozbicie małżeństwa. Codziennie słyszała niewybredne komentarze na swój temat i widziała nieprzychylne spojrzenia innych. Po tej aferze cudem ubłagała dyrekcję, żeby pozwolono jej podejść do egzaminu. Wyniki były przeciętne, więc w związku z brakiem pieniędzy marzenia o studiach oddaliły się na drugi tor. Skończywszy szkołę zatrudniła się jako sprzedawca w osiedlowym sklepie spożywczym. Wstydziła się pracy w tym miejscu. Musiała jednak się utrzymać, a w jej mieście nie było innych perspektyw.

Zwykłe, szare życie zupełnie jej nie zadowalało. Ciągle wypatrywała okazji na zmianę swojego statusu. Dwa lata po skończeniu szkoły, idąc na poranną zmianę do sklepu, spotkała dwóch znajomych wracających z imprezy. Mężczyźni, którzy mieli w żyłach jeszcze sporo promili, rzucili parę obelg w jej stronę. Wypomnieli jej historię z nauczycielem i zaproponowali swoje pieniądze za podobne usługi. Zawrzało w niej, więc zamiast ugryźć się w język, odpowiedziała im równie wulgarnym językiem. Wcześniej już pokazali, że dżentelmenami nie są, więc bez namysłu rzucili się na nią. Po paru ciosach próbowali ją zgwałcić. Czuła się bezradna. Przytrzymywana, z ustami zakrytymi brudną dłonią, nie miała szans wezwać pomocy. Przerażonej dziewczynie jedyne, co przyszło do głowy to pokonać obrzydzenie i ugryźć dłoń tak obsesyjnie przylegającą do jej twarzy. Krzyk właściciela dłoni połączony z jej przeraźliwym wzywaniem pomocy usłyszeli przechodnie. Grupka drobnych pijaczków tłoczących się niedaleko przyniosła jej ratunek. W tym mieście wszyscy się znali, więc widząc potencjalną możliwość rozpoznania szkolni znajomi uciekli. Dziewczyna po powrocie do domu postanowiła, że musi odciąć się od tego miasteczka. Większe miasto nie oznaczało rozwiązania wszystkich jej problemów, ale z pewnością było opcją nie gorszą od pozostania w jej rodzinnej miejscowości. Za oszczędności udało jej się wynająć pokój w Los Santos. Spakowała swoje rzeczy i przeprowadziła się, by tam z czystą kartą zacząć swoją dorosłość. Za tym, co zostawiła za sobą, nigdy nie zatęskniła.

Po przeprowadzce do Los Santos pracowała początkowo na roli, później udało jej się przejść rekrutacje w Los Santos Police Department, a jej rozmowę kwalifikacyjną przeprowadzał Dante Capela. Po krótkim stażu w roli rekruta i przejściu policyjnej akademii, została przyjęta do jednostki na stopień kadeta i otrzymała 85 numer odznaki. Luena cały czas pnie się po kolejnych "szczeblach" w policyjnej drabince - bardzo szybko przeszła przez okres bycia oficerem i obecnie jest już Sierżantem I Stopnia. Na swoją obecną rangę zapracowała swoim oddaniem dla jednostki, profesjonalizmem oraz wykonywaniem rzeczy, których inni nie chcą robić - Luena od kilku miesięcy dba o porządek w policyjnych szafkach i skrzętnie notuje informacje o wszystkim, co zostało z nich wyjęte, zdając regularnie raporty szefostwu policji. W LSPD pełni ona również rolę "mamy" dla kadetów - często i chętnie się nimi zajmuje, uczy ich fachu policjanta, przeprowadza szkolenia i przygotowuje do ich egzaminów. Luena ma jedną wadę, którą trudno jest jej pokonać - nie jest niestety najlepszym kierowcą.

Po przyjeździe na komendę nowych mundurów, zdecydowała się na przejście do jednostki State Police i obecnie legitymuje się 207 numerem odznaki. Zanim zdecydowała się na ten ruch, przez krótki czas przypisana jej była odznaka o numere 404 (wcześniej był to numer 421, ale zdecydowała się go zmienić po tym, jak Aiden Parks odszedł do BCSO i zwolnił swój numer, przed wylotem z miasta był to 203).

Galeria[]


Pojazdy[]

  • Crown Victoria

Cytaty[]

Do uzupełnienia.

Ciekawostki[]

  • Lubi być głaskana.
  • Panicznie boi się igieł.
  • Ma cukrzyce typu drugiego.


LSPD[]

Advertisement